معایب لوله فولادی جوش داده شده

فرآیند تولید لوله‌های فولادی جوشی شامل شکل‌دهی ورق‌ها یا نوارهای فولادی به شکل مقطع مورد نظر با استفاده از غلتک‌های پرس مستقیم یا روش‌های مارپیچی و سپس جوش دادن آن‌ها به یکدیگر با استفاده از حرارت، فشار یا روش‌های دیگر است. در نتیجه، عیوب در لوله‌های فولادی جوشی را می‌توان به دو نوع اصلی تقسیم کرد: عیوب مواد پایه و عیوب جوش.

1. عیوب مواد پایه

عیوب مواد پایه از ورق یا نوار فولادی مورد استفاده در تولید ناشی می‌شوند. این عیوب معمولاً مسطح و موازی با سطح هستند. رایج‌ترین عیوب مواد پایه عبارتند از:

- لایه لایه شدن: عیوب داخلی لایه‌ای که می‌تواند منجر به ترک‌های مختلفی شود که در صورت اعمال تنش کششی عمود بر سطح، به شدت بر استحکام لوله فولادی تأثیر می‌گذارد.

- ناخالصی‌ها: مواد غیر فلزی به دام افتاده در داخل فولاد که یکپارچگی ساختاری آن را به خطر می‌اندازند.

- ترک‌ها: شکستگی‌ها در داخل فولاد که می‌توانند گسترش یافته و لوله را ضعیف کنند.

- تاخوردگی‌ها: مواد همپوشانی که می‌توانند نقاط ضعف ایجاد کنند.

2. عیوب جوش

عیوب جوش در حین یا بعد از فرآیند جوشکاری رخ می‌دهند و می‌توانند به طور قابل توجهی بر کیفیت و ایمنی لوله فولادی تأثیر بگذارند. این عیوب عبارتند از:

- ترک‌ها: شکستگی‌ها در جوش که می‌تواند یکپارچگی لوله را به خطر بیندازد.

- تخلخل: حفره‌های کوچک در داخل جوش که ناشی از گاز محبوس شده است.

- ناخالصی‌های سرباره: مواد جامد غیر فلزی به دام افتاده در جوش.

- نفوذ ناقص: زمانی که فلز جوش به طور کامل ضخامت اتصال را نفوذ نمی‌کند.

- عدم ذوب کامل: زمانی که فلز جوش به درستی با فلز پایه ذوب نمی‌شود.

- بریدگی: شیاری که در فلز پایه مجاور جوش ذوب شده و ضخامت لوله را کاهش می‌دهد.

عیوب جوش مانند تخلخل، ناخالصی‌های سرباره، ترک‌ها، عدم ذوب و نفوذ ناقص می‌توانند به طور قابل توجهی بر استحکام، شکل‌پذیری و کیفیت کلی لوله فولادی تأثیر بگذارند. این عیوب می‌توانند مستقیماً بر عملکرد ایمن و عمر مفید خطوط لوله، به ویژه در کاربردهای حیاتی مانند حمل و نقل نفت و گاز تأثیر بگذارند. بنابراین، بازرسی و تشخیص کامل این عیوب خطرناک برای اطمینان از کیفیت و ایمنی لوله‌های فولادی جوشی بسیار مهم است.